(خاطره واقعی به جز اسامی اما سکسی نیست)امیر از این پسرای تنبل ته کلاس بود که همیشه خواب بود و برعکس ،منم یه دختر درس خون بودم و همیشه ردیف اول یا دوم میشستم…یه دفعه جور شد با بچه های دانشگاه چند نفری رفتیم بیرون اونجا تازه دیدمش که چقدر آقاس،آرومه و تو خودشهسر به سر دخترا نمیزاره و اگه ام حرفی میزنه بیشتر با پسراس.بی هوا طناز دستشو انداخت دور گردنمو گفت میبینم که حسابی مات و مبهوته جنگل شدی ب چی فکر میکنیگفتم هیچی بابا .چیشد این پسرا تونستن ی قلیون ردیف کنن اخر یا نه!؟که ساسان خندیدو گفت هانا خانومم قلیونی بود ما خبر نداشتیم…اون روز گذشتو ی ترم کامل حواسم بهش بود و میتونستم حس کنم که اونم نسبت بهم بی تفاوت نیس،اما اخه لعنتی پس چرا نمیایی جلو…،اوایل ترم دوم بودیم که طناز شده بود صمیمی ترین دوستم تو دانشگاه و همیشه باهم بودیم.بیرون رفتنای ما با بچه ها موجب شد تا منو امیر به هم نزدیک تر شیم و رفته رفته پیشنهاد داد و منم با کلی مخالفتای الکیه دخترونه قبول کردم و همه چیووووو به طناز میگفتم.انقد رابطمون گرم شده بود تو زمان کم که حس میکردم انگاری چندین ساله میشناسمشهمه جوره عاشقش بودم.مثه دیوونه ها میپرسیدمش و ب خاطر اخلاقش خیلی بهش اعتماد داشتم.لذت میبردم ازینکه از آقا بودنم مردی که ماله منه واسه طناز با شور و ذوق حرف میزدمو اونم همیشه با دقت گوش میداد.درس پژوهش منو امیر باهم بودو این درس واقعا سخت بود برای امیر که همش سر کلاس خواب بود.بین پیاماش گفت:+هانا خانومم؟؟_جانم عشقم+ببین من این پژوهشو اصلا یاد نگرفتم،بیا ی روز بهم یاد بده وگرنه تو پاس میشیو من باز باید این درسو بردارما_ای بابا،تنبل.خب کجا بهت یاد بدم دانشگاه که نمیشه همش کلاس داریم.بیرونم که قربونش برم از دست برادران نیروی انتظامی در امان نیستیم،تلگرام ویس بدم درسو،میفهمی؟_نه بابااااا تو تلگرام که نمیشه.مامان اینا پس فردا صبح میرن شمال خونه عمه ام ،دو سه روزی اونجان.بیا یکی دو ساعت بهم یاد بده.از اونجایی که چند ماه بود عاشقش بودم دلیلی برای نه گفتن وجود نداشت قبول کردم و پس فردا ظهرش ب بهونه بیرون با دوستام،دو سه ساعتی خونه رو پیچوندمو رفتم پیشش.تا منو دید معطل نکرد،اول پیشونیمو بوسید و بعد لبامو.لباسامو دراوردم و نشستیم رو مبل و درس و کتابو ولو کردیم.وای مگه این بوی عطرش میزاشت من درست بهش یاد بدم،یکمی درس بهش توضیح دادمو دیگه الکی گفتم خسته شدم بریم یکم رو تختت دراز بکشم،دلم میخواست تو بغلش باشم.عادت به چک کردن گوشیش نداشتم چون باتوجه ب اخلاقش بهش اعتماد داشتم اما اون روز همش پی ام میداد ،گفتم کیه؟؟؟همونجوری ک میومد سمت اتاق خواب گفت امروز دربیه همه دارن واسه هم کُری میخونن منم ی چیزایی مینویسم تو گروهمون…ب زور خودمونو رو تخت ی نفره جا کردیم.دستشو گذاشت زیر سرمو اون دستشم رو پهلوم و ریز ریز پشت گردنمو بوسه میزد.کم کم نرمیه انگشتاشو رو شکمم احساس کردم،از زیر لباس داشت شکممو اروم ماساژ میداد…میخواست دستش بره بالا تر که مانع شدم…دوس نداشتم بهم دست بزنه،دلم میخواست بعد ازدواجمون جسممو در اختیارش قرار بدم…خواستم جو عوض شه و پشیمون شدم ازین که خواستم کنارش دراز بکشم .گفتم امیرم بریم ی دوری بیرون بزنیم.دلم خونه رو نمیخوادگفت باشه قشنگم برم ی دوش ریز بگیرمو بیام…بوسمو کردو رفت برام تلوزیون روشن کردو رفت دوش بگیره.تو هال نشستمو تلوزیون نگاه میکردم و باد کولر مستقیم میخورد به صورتم و برای من که گرمایی بودم خیلی لذت بخش بودفکر و ذهنم پیش رفتار امیر بود از این که همه کاراش منو به اینده باهاش امیدوار تر میکرد،تو همین خیالات قشنگم غرق بودم که صدای پیام از گوشی امیر که رو عسلی بود اومد،بی اختیار نگام رفت سمت گوشیش ولی اهمین ندادم و باز نگامو دوختم به تلوزیونحدود شش ماهی از رابطه قشنگمون گذشته بود و من خیلی احساس خوبی داشتم نسبت به این رابطه و باااز هم خیالات شیرینه دخترونه ام نسبت ب ایندم با امیر اومد تو سرمو اینبار گوشیش زنگ خورد رفتم سمت موبایلش که تا اومدنش سایلنتش کنم…چی؟طناز داره ب امیر زنگ میزنه؟این که اصلا شماره امیرو نداشت!اخه چیکار داره باهاش؟!من که نگفته بودم دارم میام خونه امیر اینا.انقدددر سوالای مختلف اومد تو ذهنم تا صدای گوشیش قطع شد و همینجوری زل زده بودم به صفحه گوشیه روشن و پیامی ک از طرف طناز رو صفحه بود و امیره منو، عشقم خطاب کرده بود…رمز گوشیشو میدونستم تاریخ تولدش بود…باز کردم و رو صفحه تلگرام طناز باز شد.خدایا اینا چیه میبینمگیف های سکسی واسه هم فرستاده بودن،طناز لخت ترین عکساشو فرستاده بودهی پیامارو اوردم بالاتر تا اینکه به پیامای اولشون رسیدم…پیام هایی که نشون دهنده خیانته امیر و طناز به من بود.اخه چرا؟چرا با صمیمی ترین دوستم؟چطور ممکنه اخه ؟مشکل از طناز بوده یا امیر؟امیر که خیلی مظلوم بود.ینی همش الکی بود.!!!؟نباید ب طناز اعتماد میکردم ینی؟یا انقد ساده بودم که امیر انقدر به چشمم اقا و پاک ب نظر اومدبی اختیار اشک میریختمو اون حیوون صفت هنوز نیومده بود بیرون،با تمام زورم گوشیو کوبیدم رو زمین و لباسامو پوشیدمو از خونشون زدم بیرون.خونشون تو غرب بود و من اصلا اونجارو بلد نبودم… فقط الکی راه میرفتم و گریه میکردمتماسای پشت سر هم امیر شروع شد…جواب نمیدادمزنگ زدم به طناز:جواب داد و با لحنی که انگار زیر کیر یکی خوابیده بود گفت جونم هانا جونمگفتم چرا طناز؟چرا با من؟تو که میدونستی من عاشق امیرمتو که میدونستی من دیونشم چرا با من؟اووون همه پسر چرااا امیر؟؟هیچی نمیگفت.گوشیو قطع کردم و همچنان امیر زنگ میزد.ریجکت میکردمو سریع یه اسنپ گرفتم برای خونه و وقتی سوار ماشین شدم تا روز دانشگاه گوشیمو خاموش کردمامیر ول نمیکرد هرجا بودم تو دانشگاه،در خونه،تو محل سر راهم قرار میگرفت و میگفت اشتباه کردم گوه خوردم هانا عاشقتم نکن این کارو با من ولم نکن میمیرم بخدامنم ک قلبم شده بود ی تیکه سنگ و میگفتم با طنازت خوش باش امیر اقا...طناز تو دانشگاه تا منو میدید مسیرشو عوض میکرد که همو نبینیم و تا جایی ک میشد تو کلاسا ازم دور بود از ترسش.حوصله هیچکسیو نداشتم ،همش تو خودم بودم و تو قلبم غم سنگینیو تحمل میکردم.دیگه نمیتونستم مرتب کلاسارو برم و اگه ام میرفتم حوصله و اعصابه گوش دادن به درسو نداشتم.یه ترم از اون روزای بد میگذره و دیگه امیرو ندیدمدیگه هیچ وقت ندیدمدیگه از اون روز به بعد نیومد دانشگاهاز اون روز به بعد من میرم پیششسر خاکشسر مزاری که با خط تحریریه درشت نوشتن جوان ناکام امیر ….امیر من اون روزی که ولش کردم خیلی حالش داغون بود.دوستش برای اینکه حال و هواشو عوض کنه میگه داداش باید برم بیمارستان گاندی کابل برقاشون که تو پشت بومه رو درست کنم باهام بیا کمک لازم دارم ووقتی رو پشت بوم بیمارستان بودن به طور کاملا اتفاقی امیر پاش از لب پرتگاه لیز میخوره و از ساختمون به اون بلندی میفته و درجا سکته مغزی میکنه…کاش بود هنوزم…کاش بهم خیانت نمیکرد…شاید تاوانه شکوندنه دل من بود که خدا همون روز از من گرفتش.کاش دل وا موندم انقد ساده نبود و زود عاشق نمیشد تا حداقل نبودش انقدر عذابم ندهشاید نیاز داشتم بیشتر بشناسمش…اون چندین ماهه رفته و من حلالش کردم و با وجود خیانتی که کرد،اما دله احمق من هنوزم دوستش داره…نوشته: deniz
