ای پسرای کابلی ای خوشکلای تهروونخودم بشم فداتونبخورم از اون لباتوناینقد دلم خون نکنیدبا خلف وعده هاتونخودم بشم فداتون فدای اون خوباتون اون بچه خوشکلاتونااخ که دلم تنگه برای باغ دلگشاتونباغ جهان نماتوناون باسنای خوشکل و اون کون دلرباتونخودم میشم فداتونغریب شدم تو شهرمونتا شدم اشناتونقربون اون چشاتونبجای پسته بخورم فندق خایه هاتون خودم میشم فداتونچی زاییده مامانتون قربون اون باباتوناون بابای بلاتوناوی باغت اباد انگوری عجب کون بلوریبا اون کیر خیار شوری اون دوتا زیتوناتونزیتون پرورده داریداون چیه لای پاتونناشتا بشم مهمونتونمن بخورم براتوناون چیه لای پاتونقربون اون داداشاتون اخ تف به ابجیاتونداداشای سینه صافتون داداشای با صفاتون اون اصل ماجراتوناگر که بوسم نمیدید قهر میکنم باهاتون گول می زنم باباتون بابای خوشکلاتون اون بابای بلاتون می برمش به سینما لنگ اونم میدم هوابابات که یار من شد قرار قرار من شداین بابا نیست کبوتره وای که چه ناز و دلبرهبالش بچین که نپره حواستون باشه بهش با بچه های بد نره می گند که خیلی تک پره از نر و از ماده سره ه اگر رو تخخماش بخوابه دو هفتگی جوجه ش دره این بابا نیست که جیگره نمک بزن که محشره میشه به سیخش بکشی با توری خیلی بهتره این باباتون ابریشمه مثل پرند شوشتره این بابا نیست مامانه این بابا نیست مسقطیهمسقطی لاری دارید اسمش بابا می ذاریدآسته برو پسر جونکه بار شیشه داریاین جوری دیگه نوبره عقد میکنم باباتون اونبابای بلاتون خودم دارم هواتون طلاق میدم مامانتون بره دنبال کارش–آون کونه یا شکر پاره این همه شیرینی داره انجیر صابوناته شکر پاره ست کوناتوناون کون باقلواتوناین عسله یا شکره هی میچکد از پسره راه میرید و هی میریزه عسل ز لابلاتونمن بخورم لباتونمثل شکستنی باید باتون آهسته تا کردلنگاتون هوا کردخوشا به حال کسی که میکنه جابجاتونتکون میده براتون عرق میریزه از تنش بروی سینه هاتون جا میزنه براتونیوسف اگر که قهر کنه هر جا بره عزیزه چه مصر باشه چه ایروندندون هر کس که بگی براش همیشه تیزه حتی گرگ بیابونبچه خوب و با ادب شیرین تر از مویزه چه تو خونه چه بیرون بابا اگه خرجی نمیده گور پدر باباتون خودم میشم فداتون هرچی تمنا بکننید من میخرم براتون خودم میشم باباتوناون کونه یا اسمونه مثل گز اصفهونه پنهون به زیر تنبونه انگار میخواد پر بکشه جر داده شلواراتون از بس که تنگه جاتون اخ که خودم فدا بشمفدای اون لباتون هی بخورم براتونشهر که پر از ببو باشه خیلی تماشا دارهبچه اگر هلو باشه الو بخارا دارهدستی بکش بر سر و روش بکش به سیخ و دندوناون کیره یا خیار شورهمیشه ببینم چجوره ؟ کنار دوتا زیتونمیشه بمکیش یا بجویش ارومی زیر دندوناخ که چقدر وروجکه این تخم جن شیطوناون کون مثل ابنبات شیرین تر از قند و نباتتا کی نهانش میکنید پنهون تو شلواراتون شرمی از اون خداتونمن بخورم لباتونقربون لای پاتونخسرو به دلبرش گفت ای تیه کال برنو @شل کن که درد دارد کونت پارست امشوامشب کجا رود خواب فرهاد پیش خسروافتاده از رخ دوست بر روی دوست پرتوگفتش بخیز و می گای بازم دوباره از نوبرخیز و پاره ام کن ای پهلوان یل گوترسم شویم رسوا فردا میان پهلودنبال ما بیفتند ما را کشند هی هوگویند کوهکن بین خوابیده زیر خسروشل کن که درد دارد پند مرا تو بشنومیگایمت دوباره ای تیه کال برنوکوک ایزنی من بال اهو زنی من دو 2@فرهاد زیر خسرو امشو نمی رود خوبریم به خواجه غلطون بروی پل مالون این پسره نمکدونه بهش بگید نمکدوندیشب ز بیستون نیامد صدای تیشه استادشاید که خسرو شیرینو خونه باباش فرستادسوار شبدیزش شد و رفتش سراغ فرهادتو سامرا سُرش داده رفته به فتح بغدادهی پیچیدند تو همدیگه بسان شاخ شمشادهی میدادند با همدیگه خرمناشون رو بر بادخسرو و فرهاد با همند دیگه شیرین نمیخوادیادش بخیر ان روزگار روزهای شاهی یاد بادتو بیستون یه حجله بود برای دو تا دامادوقتی دو تا با هم خوشن انگوری باغت ابادتو بیستون دوتا ستون نهم به لای پاتونجا بکنم براتون بلند بشه به اسمون ، یباره جیغ و دادتون ، من بخورم لباتون قربون اون چیشاتوناز کوه بیستون میاومد صدای داد وفریادگاهی صدای خسرو و گاهی صدای فرهادنمیدونم کدامشون خوابیده بود و میدادنمیدونم کدامشون کون رفیقش و گادیه حجله بود تو بیستون برای دو تا دامادوقتی که خسرو میگذاشت تو کون تنگ فرهادمی رفت به سوی اسمون صدای داد و فریاددست بزنید کل بکشید ایشالا مبارکش بادوقتی دو تا با هم خوشن انگوری باغت آبادماییم و یک کیر ستون دنبال کون گردتون جابزنم براتون هی بخورم لباتوناین دل بی صاحب من چقدر بهونه گیرهاین کون تو که کون نیست اصل شکر پنیرهچاک تو راه شیریه ؟ یا انکه جوی شیره ؟قربون اون لباتون اون کون سر به راتونخسرو به کون کنش گفت خسته نباشی استاداین کونی که تو کردی الحق که دست مریزادخسرو به کوهکن گفت ما ابمون نیامدچیزی درین زمانه رو دست کون نیامدکیرم ز کیر شبدیز چیزی فزون نیامدگرچه ترا چو کیرم در چاک کون نیامدتا بامداد می کوفتم اصلا بیرون نیامداما چرا ز کونت یک قطره خون نیامدفرهاد گفت با او ای من فدای کیرتهرچند حسرت از دل هرگز برون نیامدمارا چو کیرت ای دوست در اندرون نیامدای خوش به حال فرهادکه کون به شاه میدادما هیچ کس نداریم ای وای داد بیدادفرهاد گشته استادشاپور شد قلم زنتنها منم که هیچم ای خاک بر سر منامشب صدای فرهاد از بیستون نیامدشاید دهان او را پرویز بسته باشداین چینیان کونی اورده تا کروناماییم و دست و دامن با کودک دروناما را نمیرسد دست بر دامن تو کونااز تو جدام کردند مادر فلون فلوناجق تا به کی توان زد ای روزگار دونادر سینه دل کباب است تا کی خوریم خونادردا که کس نداند درد دل جووناای بی هنر زمانه ای بخت واژگونااین کیر نامسلموننه دین داره نه ایمونبا این سر بریدهافتاده دنبال کوناز بسکه ورپریدهکون مارو دریدهاین کیر که در بر ماستتقدیم به رهبر ماستای خوشکلای کابل ای بچه های تهرون - فدای روی ماهتون دو چشمای سیاهتون خودم میشم فداتون تا بخورم لباتونبیاد کون تنگتون همون کون قشنگتون اون کون مثل سنگتون جق میزنم با صابونبه یاد کون یارونیک پسر و این همه کون ؟ بزرگ همچو اسمون - کون نه که چرخ گردونه خورشید و ماه و کیهونه تو شورت تنگت شده جا ، راستش بگو این همه کون ، چجوری دادی جا تو اونکون بزرگ ماهتون کون هنر نماتون من میمیرم براتون قربون اون لباتون اون چیه لای پاتوناون بچه سربراهه که کون سر به راه دارهباید که اروم بکنیش دردش بیاد گناه دارههر جا پسر خوشکل دیدی باید بگیری بگاییشچه تو خونه چه مهمونی پیش بابا و داییشاین کونه یا قلمدونه بازار مسگرونه نرخش چرا گرونهارزون بده ما ببریم کافر نامسلمونبدید که مشتری بشممی خوام بشم فدایتون ای بچه های تهروناین علف های سینمه من اخرین شبانمبه روی سینه عمریه که بره میچرانمجق زدنم خوب کاریه گاهی به یاد یارون میان باد و باروناب دیدگانم دریااین تن نزارم کشتیروی دکل اون بالادنبال چی می گشتیتو این هوای طیفونسنگین می ری پسر جونتنخواهای سنگینوبردار و بنداز بیرونموج بزرگ داره می ایدخودتو بمن بچسبونمن اگه غرق شدم بشمتو برو سرت سلامتسلام مارو برسونبه خوشکلای شهرتونبگو فلانی جون دادبراه کون تنگتونتو برو سرت سلامتگفتند که ایثار بکنعیسی کیه بیاد جلوتا گندمش ارد کنمبه اون خدای اسمونکه چاک داده گندمتونارد میشه گندم همتونولی اسیا به نوبتای کونیهای امتای علمای امتای علمای حوزهنگاه کنید خوب ببنیداین باقلواست یا لوزهبا همدیگه نگاه کنیدکه این خیار یا موزهایا به دوزخ میبرنخوراک هر کی باقلواستراسته تو کوچه های بهشتهر بری ریخته غلمونفرشته ها جار می کشندغلمون داریم فراوونبفرمایید هرچی می خواییدبردار ببر مسلمونبردار ببر هرچی می خوایتا نشدیم پشیموناونجا دیگه آخوند نیستکه پاچتون بگیرهاز راه دور سه فرسخسیاسی و گرگ و اخوندفرستادند به دوزخسگهای پاچه گیرشوانور فرستادند جختا بوی گندشون نیادهیچی بیرون سر نخخدا کشیده پرده ایاونجا بنام برزخاین لوز و اینم باقلوابفرمایید اب یخبچه بازا میرن بهشتجنده بازا به دوزحکون بهشتی داریدای من بشم فداتونای من فدای کونتوناین کونه یا تنگ بوون یا جوی مولیانهاینقدر نگیر بهانهخودم میشم قربونتون قربون برم خداتونی روز بیام من خونتون ناشتا بشم مهمونتونقربون لای پاتون با اون کیر خیار شوری با دوتا زیتوناتون از من پذیرایی کنید هی بخورم براتون بردارمش بگذارمش میان لای پاتون تا فردا ضربه بکوبم به پشت خایه هاتون از اون طرف هی بکنم دوباره جابجاتونبیاد کون تنگتون همون کون قشنگتون جق میزنم با صابونبه یاد کون یارونما جق زن دیاریم دنبال کون یاریمبچه خوشکل میبینیم کاری باهاش نداریم اخ که چقد خماریممی بریمش پشت دیوار اروم کونش می ذاریم انگار که بچه ماریمصاحب کون نمونه هیچ جایی در نمیمونه کافره یا مسلمونه هر کسی قدرش میدونه ا کونه ؟ یا گنج قارونه ؟تو کون شناسی قانونه - کون اگه واقعا کونه ، از راه دور نمایونه .انگاری در غلطونه انگاری تاج شاهونه خودش رو سر مینشونه . انگار سیل تو رودخونه . میاید و خودش میمالونه نزدیک بشی می بردت غرق می په خندونه - خالی خالی میشه بخوریش - شام و نهار و صبحونه - صاحب کون نمونه - مشتریاش فراونه - مشتری قدرش میدونه - گر ارزونه یا گرونه این کون و دنبه نیست جونهاین دو بر گرفته از ترانه ای مشهور در جنوب شیراز و کهکیلویه ست - تیه کال برنو سیه چشم که چشمت مثل برنو است - کبک را در پرواز و اهو در دو میزنی مرورگر شما فایل صوتی را ساپورت نمی کند.نوشته: پسر خوب بیدرفش
